مقایسه انحنای کایفوز توراسیک و لوردوز لومبار در زنان بهبود یافته از سرطان پستان و زنان سالم

چکیده مقدمه: جراحی ماستکتومی و محدودیت‏های حرکت پس از جراحی سرطان پستان می‏توانند با ایجاد اختلالاتی در شاخص‏های قامت و محدودیت حرکت فقرات موجب تغییراتی در وضعیت بدن شوند که کیفیت زندگی فرد را مختل می‏کند. شناخت این دفورمیتی‏ها می‏تواند منجر به ارایه راه‏کارهایی جهت مقابله با آن گردد. هدف از این تحقیق بررسی انحنای توراسیک و لومبار در بهبود یافتگان از سرطان پستان و مقایسه با زنان سالم می‏باشد. روش‏ بررسی: در این مطالعه 21 زن بهبود یافته از سرطان پستان و 21 زن سالم همسان سنی مراجعه‏کننده به کلینیک فیزیوتراپی سیدخندان شرکت کردند. اطلاعات جمعیتی و بالینی شرکت‏کنندگان ثبت شد و جهت اندازه‏گیری انحنای توراسیک و لومبار ستون فقرات از خط کش منعطف 60 سانتی‏متری استفاده شد و زوایای کایفوز توراسیک و لوردوز کمری محاسبه شدند. تفاوت میانگین لوردوز و کیفوز دو گروه و عوامل موثر بر آنها با استفاده از آزمون تی استودنت و نرم افزار spss مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‏ها: میانگین سنی افراد تحت مطالعه (1/7±) 7/48 سال بود. دو گروه از نظر متغیرهای جمعیتی تفاوت معنی‏دار آماری نداشتند. میانگین زاویه لوردوز در بیماران و افراد سالم به ترتیب 74/50 و 38/48 درجه (p=0.1) و میانگین زاویه کیفوز به ترتیب 28/55 و 59/40 درجه بود (p<0.0001). در آزمون رگرسیون ابتلا به سرطان پستان، سن و شاخص توده بدنی با درجه کیفوزیس رابطه معنی‏داری نشان دادند. نتیجه‏گیری: مبتلایان به سرطان پستان که درمان‏های اولیه را پشت سرگذاشته‏اند بتدریج دچار افزایش کیفوز توراسیک می‏شوند. با توجه به نقش افزایش سن و شاخص توده بدنی در تشدید این عوارض، انجام مداخلاتی بازتوانی جهت اصلاح پوسچر و تقویت عضلات و نیز رعایت رژیم‏های غذایی و فعالیت فیزیکی مناسب جهت حفظ وزن ایده‏آل به زنان بهبود یافته از سرطان پستان پیشنهاد می‏شود.